عادل مجللی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، درباره غیبتش در مسابقات قهرمانی کشور، اظهارداشت: من کار شخصی داشتم و با فدراسیون هم در این باره صحبت کرده بودم به همین دلیل نتوانستم در مسابقات شرکت کنم.
* وقفه ایجاد شده روی انگیزه بچه‌ها تاثیر می‌گذارد
وی درباره وضعیت تمریناتش، عنوان کرد: تمرینات بد نیست اما آن طور که باید در شهرستان اردو نیست. وقفه ایجاد شده روی انگیزه بچه‌ها تاثیر می‌گذارد. می‌دانم که رئیس فدراسیون در تلاش بود اردوها زودتر برگزار شود اما ورارت باید زودتر از این دست می‌چسباند.
دارنده مدال طلای جهانی کانو درباره اینکه وقفه ایجاد شده باعث افت ورزشکاران خواهد شد، گفت: دور ماندن از اردو بعد از یک ماه اول انگیزه بچه‌ها را کم می‌کند، دوم اینکه روی شرایط بدنی تاثیر می‌گذارد. در اردو تمرکز ورزشکار فقط روی تمرین است اما در خانه که باشی کارهای مختلفی پیش می‌آید.
* بعد از خداحافظی از دنیای قهرمانی متوجه می‌شویم کار نداریم
مجللی افزود: چون ورزشکار کار ندارد تازه به این فکر می‌افتد هیچ حرفه‌ای نمی‌داند. ورزش حرفه‌ای هم تمام شود چیزی نخواهیم داشت. پیش از این با یک میلیون تومان برای ۲ ماه مکمل می‌خریدیم الان با این پول یک کیلو پروتئین هم نمی‌توان خرید.
* قایقرانی می‌تواند رنک ایران را بالا ببرد
ملی پوش کانو ایران در خصوص تفاوت قایقرانی با دیگر رشته‌ها و وضعیت مالی آن، خاطرنشان کرد: درآمد ما مانند برخی از رشته‌ها بود با پشتک پارو می‌زدم. واقعیت این است در خارج از کشور روی قایقرانی سرمایه‌گذاری خوبی می‌شود. ورزشکاران ما در این رشته رنک دارند و می‌توانند مدال کسب کنند، همین موضوع می‌تواند جایگاه ایران را جابه جا کند.
وی افزود: وزارت می‌تواند تیم کارشناسی تشکیل دهد آن هم با متخصصانی که دل‌شان برای ورزش بسوزد. رشته‌هایی مانند تیراندازی، قایقرانی، بوکس و ... با وجود همه کمبودها مدال داشته‌اند. آنها می‌توانند ورزش ایران را بالا بکشند.
* بعد از مدت ها متوجه وضعیت مالی می‌شویم
مجللی با انتقاد از جوایزی که وزارت ورزش برای قهرمانان در نظر گرفته و مدل آن را تغییر داده، تصریح کرد: ورزشکار تمام عمر خود را می‌گذارد، با سختی تمرین می‌کند، بعد در انتها می‌بیند پاداش سکه به امتیاز تبدیل شده است. البته این نکته را بگویم ما زمانی که به رقابت می‌پردازیم اصلا به این چیزها فکر نمی‌کنیم. مثلا رویای من کسب مدال جهانی و حضور در المپیک بود، این اتفاق هم افتاد اما بعد از مدت‌ها متوجه وضعیت مالی می‌شویم.
* اسم مرا برای بورسیه ندادند
این قایقران کشورمان ادامه داد: من می‌توانستم جزو ورزشکاران بورسیه شده باشم اما در آن زمان فدراسیون با سرپرست اداره می‌شد که اسم مرا نداد. با ماهی ۵۰۰ دلار ورزشکار می‌تواند با خیال راحت و بدون دغدغه فاصله یکسال مانده به المپیک را تمرین کند.
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
