حوزه سیاسی خبرگزاری فارس، یادداشت مهمان- مجید احمدی: « امام خمینی فرزند ناخلف امریکاست »؛ این عبارت که از دهان معاون رییس جمهور روحانی درآمده را از هر زاویه ایی نگاه کنید، غیر علمی، در تعارض کامل با مستندات مسلم تاریخی، مغایر با فلسفه تاریخ و نهایتا بی ادبانه است.
در این خصوص تحلیل های زیادی در روزهای قبل نوشته شده، اما آنچه من در این بین ندیدم توجه به این واقعیت بسیار مهم است که:
این عبارت و مشابهات آن که گاه به گاه از زبان بزرگان یا اعضا خانواده های فربه شده این جریان شنیده می‌شود، نه آنگونه که دوستانش توجیه کردند "سهو لسان" بوده و نه اعتقادات شخصی یک فرد، اینها گوشه ای از دم خروسی است که بیش از دو دهه می‌کوشند با مخفی کردنش در بطن قدرت بمانند.
سالهاست که جریان نئولیبرال در ایران از اندیشه انقلاب اسلامی عبور کرده و برخی آنگونه که خود نوشته اند از ابتدا نیز هم اعتقادی به جوهره سیاست دینی و بنیادهای نظری اسلامِ انقلابی نداشته اند.
"حس مقهوریت " این جریان فکری در مقابل تمدن غرب باعث شده هر رخداد مهم در جهان را محصول سیاستگذاری غرب بدانند.
این جماعت اگر به اندازه‌ای که دشمنان ما به توانمندی های ما باور دارند، ایران و ایرانی را باور داشتند، حال روز کشور بهتر از این وادادگی بود که امروز شاهدش هستیم.
تلخی تاریخ اینجا بیشتر حس می شود که صاحبان این مکتب به همان اندازه که در مقابل غرب و به ویژه آمریکا متواضع و متسامح هستند در مقابل مردم و حتی نخبگان کشور متکبر و تمامیت خواه اند.
ادبیات امثال دکتر ملک زاده معاون پیشین پژوهشی وزارت بهداشت و درمان و جریان رسانه ای مدافع او در هفته ای که گذشت نو ترین مثال این مدعاست.
اخذ بالاترین مناصب، سوء استفاده های مالی، علمی، رسانه ای، اطلاعاتی خود، خانواده و جناح متبوع شان، منحرف کردن جریان سیاستگذاری و عمل، فرار از پاسخگویی در انتهای هر دوره و تغییر نقش از صندلی حاکمیتی به میز اپوزیسیون، مهارت های بالایی است که این جماعت توانسته اند با بکار گیری آن‌ها طی بیش از ۴۰ سال اخیر بقای خود را به عنوان چندزیستهای حکومتی ادامه دهند.
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
