به گزارش خبرگزاری فارس از یاسوج، دکتر سیده راضیه مختاری یوسفآباد مسئول واحدخواهران قرارگاه جهادی امام رضا(ع) استان کهگیلویه و بویراحمد طی یادداشتی به وضعیت زنان خانوار اشاره کرده و آورده؛ زنان سرپرست خانوار جزء گروههای اجتماعی آسیبپذیری هستند که عواملی چون طلاق ، فوت یا اعتیاد همسر، از کارافتادگی و رها شدن از سوی مردان موجب آسیب پذیر تر شدن این طیف از جامعه میشود .
این خانوارها در دهکهای پایین اقتصادی قرار میگیرند، میزان بیسوادی و به طبع آن ترک تحصیل در میان زنان سرپرست خانوار بیشتر است از دست دادن
شوهر و پیامدهای اقتصادی – اجتماعی این زنان را در موقعیت آسیب قرار میدهد با از دست رفتن همسر شکل تقسیم کار در خانواده بهم میخورد،دسترسی نداشتن این قشر از زنان به فرصتهای شغلی مناسب مهمترین عامل فقر بین آنها است.
فقر زنان به منزله یک آسیب زمینه ساز بزهکاری فرزندان میشود به طوری که فشار فقر اقتصادی
در این نوع خانوارها باعث میشود فرزندان در مقاطع پایین ترک تحصیل کنند.
فقر زنان در کاهش اعتماد به نفس آنان موثر است و اعتماد به نفس پایین خود خطر تشدید "انزوای اجتماعی "زنان را بهمراه دارد دوگانگی تربیت و مراقبت از فرزندان و نقش نانآوری خانواده میتواند آسیب بیشتری به زنان سرپرست خانوار وارد کند و جامعه پذیری فرزندان این نوع خانوارهارا با اختلال مواجه کند .
ایفای نقش خانهداری و تربیت فرزندان به صورت ناقص در زنان سرپرست خانوار مشکلات عاطفی، تربیتی و تحصیلی را برای فرزندان آنان به وجود میآورد این قشر از زنان به دلیل فقر و ناکامی در دستیابی به اهداف و احساس فشار، ممکن است به مصرف مواد مخدر و خودکشی و ... گرایش پیدا کنند.
آنها یا اغلب بیکارند یا مشاغل حاشیهای، نیمه وقت، غیر رسمی و کمدرآمد دارند و به دلیل بیسوادی و عدم مهارت، داشتن خانوارهای کوچک و تعداد شاغلین کمتر در خانواده جزو فقیرترین فقرا هستند و سهم نابرابر و بیشتر زنان از فقر در مقیاس جهانی غالبا در مفهوم "زنانه شدن فقر "انعکاس یافته است.
از جمله عللی که باعث فقر شدید آنها شده است میتوان به محدودیت حمایت از جانب نهادهای دولتی، محدودیت شبکه روابط اجتماعی، عرضه کمتر مشاغل رسمی اشاره کرد.
در گفتوگویی با تعدادی از زنان سرپرست خانوار به گوشهای از مشکلات آنها اشاره میکنیم .
زهرا زنی است که به خاطر اعتیاد همسر با چهار فرزند زیر 15 سال در حاشیه شهر یاسوج در یک پارکینک بدون هیچ امکاناتی زندگی میکند، تحت حمایت هیچ ارگان دولتی ازجمله کمیته امداد و بهزیستی نیستند و تنها منبع درامدشون یارانه است .
از مشکلات این خانم پرشدن سریع چاه فاضلاب خانهاش است که به خاطر زیادی سوسک محل مناسبی برای زندگی نیست و سرگردان دنبال خانه ای با کمترین رهن و کرایه است که این روزهای افزایش سرسامآور قیمت و اجازه خانه پیدا نمیشود.
زن دیگری در همین شهر یاسوج وضعیتی شبیه زهرا دارد. لیلا به خاطر اعتیاد همسر و زندانی شدنش با سه فرزند دانشآموزش در یکی از روستاهای حاشیهای شهر روزگار را به سختی میگذراند.
دختر کوچکش دارای بیماری و خونریزی از معده است و تنها هزینه آمپولهای یک ماهش بیش از سه میلیون است و جز یارانه و کمیته امداد و کار در زمینهای کشاورزی مردم درآمد دیگری ندارد او هم از پس مخارج سنگین زندگی برنمیآید چه برسد به تامین داروهای دخترش!
زیور زنی 55 ساله است شوهرش سکته قلبی کرده و به همین دلیل از کار افتاده شده است، سه دختر دارد و خودش هم از پا درد رنج میبرد اما با این حالش مجبور است با کار پاره وقت و فروش گیاهان دارویی امرار معاش کند.
ماهگل مادربزرگی است که عروسش به خاطر اعتیاد همسرش خودسوزی کرده و حالا نوهاش به خاطر مشکلات روحی ترک تحصیل کرده و سر جادهها به گدایی مشغول است.
نوهاش معین باید الان کلاس چهارم بود اما آنقدر بار مشکلات سنگین و شدید بود که ترجیح داد درس و مدرسه را رها کند او با مادر بزرگ پیرش در یک خانه اجارهای زندگی میکند.
این موارد تنها بخشی از مشکلات و رنجهای بیشمار زنانی است که بنا به مواردی که ذکر شد سرپرست خانوار شدند، از این قبیل زنان در همین استان کوچک کهگیلویه و بویراحمد آنقدر میتوان دید که ساعتها از آنها نوشت و به خاطر سرنوشتی که در آن دخیل نبودند خون دل خورد.
متاسفانه زهراها، لیلاها، زیورها و ماه بیبیگلها در همین استان عشیرهای خودمان زیاداند کسانی که روزانه در معرض انواع آسیبها هستند و اگر دستی برای یاریشان دراز نشود شاید مجبور شویم خبرهایی از خودسوزیها و خودکشیها و رنجهای زنانمان و مرگهای تلخ آنها انعکاس دهیم.
بیش از یکسال است که با اینگونه زنان در ارتباطم و حدود 30 زن سرپرست خانوار، تحت حمایت قرارگاه جهادی امام رضا(ع) واحد خواهران است که با کمکهای مردمی اندک چند ماهی یکبار پوشاک و لوازم التحریر یا بسته غذایی برایشان تهیه میشود.
لذا از تمامی خیران عزیز خواهران، فرهنگیان و فعالان اجتماعی دعوت میکنیم که به جمعمان بپیوندند و هر میزانی که در توان دارند به این زنان کمک کنند و کمی از درد و رنجهای آنها و فرزندان بیسرپرست و بدسرپرست بکاهند.
انتهای پیام/۸۲۰۲۴