نظامیان کشور را بهتر اداره می کنند یا سیاستمداران؟

حمید ابوطالبی، مشاور سابق رئیس جمهوری در رشته توئیتی نوشت: چرا نظامیان را درکشورهای مردمسالار، نه تنها راهی به سیاست نیست، بلکه سیاستمداران را نیز بر مراکز تصمیم گیری‌های سرنوشت ساز آنان می‌گمارند؟ ازآن رو که نظامیان‌ حاکم می شوند، حکمرانی(Ruling) می کنند و حکومت می نمایند؛ سیاسیون مدیر هستند، کشورداری(Governing) می کنند، اداره امور می نمایند.

البته این آموخته نظامیان است و برای وظیفه‌ نظامی‌ شان امری است واجب ‌و ستوده. امّا، تفاوتی بارز وجود دارد: اینکه حکمرانان به یک فرمان، به چپ روند و به فرمان دیگر به راست آیند، این سیاق حکمرانی است؛ آنکه به خواست جمهور به زیر آیند و به فرمان آنان برکشیده شوند، روش کشور داری.

روش سیاست‌ورزی نیز نزد سیاستمداران جمعی است و بر مشورت در منافعِ جمهور استوار است، نزد نظامیان فردی و بر دستور و فرمان مبتنی؛ نزد آنان منعطف است و متغیر، و نزد اینان خشک است و بی‌تغییر؛ و نهایت آنکه، سیاستمداران، جمهور را اساس می دانند.