تدریس در کوچکترین مدرسه دنیا

لذت میبره آدم این انسانهای با شرف رو میبیند.خدا عزتت بده آقای فاضلی

یادش بخیر منم ده سال پیش همین شرایط و داشتم با مدرسه کانکسی که روی چرخاش بود و زحمت درست کردن جا رو براش نکشیده بودن و رو چرخ رها کرده بودن تو روستای دور افتاده نزدیک مرز ارمنستان خیلی سخت بود رفت و آمد و جا برای موندن نبود مجبور بودم همونجا تو کانکس زندگی کنم آب لوله کشی نبود با تانکر آب میاوردن روستا ۴سال خیلی سخت گذشت چه شب‌هایی که از سرما داخل کانکس مجبور بودیم چندتا پتو بکشیم و بچسبیم به بخاری برقی اما مردم خونگرم و بچه های مظلوم روستا تنها دلگرمی برای موندن در اونجا بودن

خوش بحال بچه ها تو آب وهوای تمیز خصوصی خصوصی درس میخونن خدا قوت آقا معلم

درود خدا بر این معلم دلسوز

خدااجرت بده.روزت مبارک

خیلی خوش به حالش ما با ۳۰ دانش آموز شلوغ پوستومن میکنه 😀

درود

ای معلم جان فدایت هستی ناقابلم گربفرمایی نمایم جان فدایت مایلم

سلام،من ۱۸ دانش‌آموز در نگهبانی ۶ متری درس میدم،عصب گردن هم عمل کردم و حتی میز هم جا نمیشه که بزارم و رو دیوار براشون سرمشق میگیرم،عشایر هم نیستن.

دولت به چنین روستاهای دور نظرات ندارد