سیمونه اینزاگی پس از سه سال سخت اینتر را به تیمی تبدیل کرد که شایسته دومین ستاره اسکودتو باشد. زمانی که او در سال ۲۰۱۰ کفش‌هایش را آویخت، کسی فکرش را نمی‌کرد که تبدیل به یک مربی قوی در زمین بازی بشود. او شش سال را در تیم‌های جوانان لاتزیو به فراگیری دانش و تجربه گذراند و در پریماورا کار کرد تا اینکه در نهایت در سال ۲۰۱۶ به او فرصت حضور در تیم اول داده شد.
زمانی که اینزاگی پایتخت ایتالیا را در ژوئن ۲۰۲۱ ترک کرد و به اینتر پیوست و جانشین آنتونیو کونته شد که به تازگی باشگاه را به اسکودتوی فصل ۲۰۲۰-۲۰۲۱ هدایت کرده بود، خیلی‌ها حیرت کردند. تردیدهای زیادی در مورد توانایی مهاجم سابق برای کسب موفقیت در بالاترین سطوح وجود داشت، اما اولین فصل او بلافاصله منتقدان را ساکت کرد. اینزاگی اینتر را در رقابت پرتنش قهرمانی با میلان نگه داشت و در نهایت فصل ۲۰۲۲-۲۰۲۱ را با دو امتیاز کمتر از رقبای بین شهری خود به پایان رساند. او در کوپا ایتالیا جام را بالای سر برد و همچنین قهرمان سوپرجام ایتالیا شد. صعود به مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا نیز مثبت بود و همه اینها باعث شد که سرمربی اینتر بلافاصله انتظارات را تغییر دهد و با تیمش ترس به جان رقبا بیاندازد.
فصل ۲۰۲۲-۲۰۲۳ برای اینزاگی و اینتر پر از فراز و فرود بود. اسکودتو را ناپولی از آن خود کرد اما موفقیت اینتر با پیروزی در کوپا ایتالیا و کسب مقام دوم در لیگ قهرمانان ادامه یافت. منتقدان و هواداران نگران بودند که اینزاگی قادر به قهرمانی در لیگ نباشد اما اینزاگی تمام این زمزمه‌ها را خاموش کرد. مربی ایتالیایی اینتر را به یک نیروی مسلط تبدیل کرد و از شکست در فینال لیگ قهرمانان در جهت ایجاد انگیزه در بازیکنانش استفاده کرد و تیم را به یکی از الکتریکی‌ترین تیم‌های اروپا تبدیل کرد و از رقبای خود در سری آ پیشی گرفت.
مهاجم سابق پس از یک سفر سخت سه ساله، خود را به عنوان مربی توانمندی که قادر به رسیدن به بالاترین قله‌هاست ثابت کرده و گام بعدی مطمئناً تمام کردن کار ناتمامش در رقابت‌های برتر باشگاهی اروپا است.
بیشتر بخوانید:
