آسیب‌های عدم آگاهی مسئولان و سیاستگذاران در آشنایی با هنر- صنعت انیمیشن

هنر صنعت انیمیشن، صنعت نسبتاً نوپایی در ایران است که قدمت هنری آن شاید بیشتر از ۷۰ سال باشد، ولی حرکت به سمت صنعتی شدن این هنر بیشتر از ۱۰، ۲۰ سال نیست. این هنر با کمک عشق و پشتکار جوانان ایران در حال معرفی خود به عنوان یک صنعت به مردم کشور ایران و توانمندی ایرانیان در این مورد به جهان است. صنعتی که در چند سال اخیر دانشگاه‌های کشور بر آن شدند تا آن را بررسی کرده و برای متقاضیان، رشته تحصیلی در نظر بگیرند. صنعتی که به واسطه عقبه فرهنگی و هنری فرزندان این سرزمین پتانسیل‌های بسیار زیادی در جهت صادرات فرهنگ و هنر و واردات ارز و درآمدهای خارجی به کشور داراست.

در این میان متولیان، قانون‌گذاران و سیاستمداران متاسفانه هیچ دانش و آشنایی با این هنر صنعت مهم و پتانسیل‌های خارجی آن ندارند و همواره به آن به عنوان یک سرگرمی ساده برای کودکان نگاه می‌کنند که به همین خاطر دلیلی برای مطالعه و افزایش دانش خود در این حوزه پیدا نمی‌کنند. این نگاه قانون‌گذاران و متولیان این حوزه باعث می‌شود تا روند گرفتن مجوزها و مراحل قانونی پیچیدگی‌ها و موانعی پیدا کند که تولیدکنندگان و کارآفرینان را با مشکل مواجه می‌کند.

در حالی که کشورهای پیشرفته و صنعتی یا به قول معروف جهان اولی، همیشه سرمایه‌گذاری اصلی خود را روی کودکان و آموزش آن‌ها می‌گذارند، چون در این کشورها به این نتیجه رسیده‌اند برای داشتن کشوری پیشرفته و صنعتی باید در ابتدا کودکان و نوجوانان پرسشگر و خلاق پرورش داد و چه بسا بهترین وسیله آموزش برای کودکان استفاده از تصاویر زیبا و رنگارنگ و فضای آموزش بصری جذاب است که هنر صنعت انیمیشن این پتانسیل را در ذات خود دارد.

صنعتی که در دنیا جزء ۱۰ صنعت برتر و پولساز و بسیار تاثیرگذار می‌باشد ولی در کشور عزیزمان ایران حتی خود مردم هم با توانمندی ایرانیان در زمینه ساخت انیمیشن آشنایی ندارند؛ چرا که در بین مردم همیشه این حرف را می‌شنویم که انیمیشن ایرانی توانایی و جذابیت خاص و امکان رقابت با نمونه‌های خارجی را ندارد. این در حالی است که در سال‌های اخیر انیمیشن ایرانی در جشنواره‌های فیلم و انیمیشن مطرح دنیا در حال معرفی و کسب افتخار هستند.

باز هم متاسفانه به علت عدم آشنایی مسئولان و عدم سرمایه‌گذاری ایشان و بخش خصوصی روی این هنر صنعت، سالانه تعداد زیادی از هنرمندان و جوانان خوب کشور عزیزمان در حال مهاجرت از ایران هستند و به شرکت‌های کشورهای رقیب جذب می‌شوند که این مهم به مرور زمان (مشاهدات علنی در حال حاضر موجود است) باعث واردات فرهنگ‌ها و داستان‌های خارجی شرقی و غربی و ایجاد تهاجم فرهنگی روی مهم‌ترین قشر جامعه یعنی کودکان و نوجوانان می‌شود. تبعات طولانی مدت چنین امر مهمی فراموش کردن اساطیر و قهرمانان ملی و بی‌اهمیت بودن ایشان و جایگزین شدن قهرمانان و اساطیر دیگر کشورها در جان و روح کودکان و نوجوانان امروزی است. نکته‌ای که همین امروز هم قابل مشاهده است. کودکان و نوجوانان امروز ایران بتمن، سوپرمن و مرد عنکبوتی را بهتر از رستم، کاوه و شهرزاد قصه‌گو می‌شناسند.

به نظر می‌رسد تنها راه‌کار جلب نظر مسئولان به این امر مهم این است که هنر صنعت انیمیشن را به‌عنوان یک صنعت درآمدزا بشناسند. چرا که متاسفانه در جامعه ما کالای فرهنگی بدون درآمد یا با درآمد کم ارزش چندانی ندارد. بنابراین همان‌طور که در چندسال اخیر هنرهای تجسمی به واسطه حراج‌های هنری کمی موردتوجه قرار گرفته‌اند، هنر صنعت انیمیشن هم با این روند می‌تواند مورد توجه مسئولان قرار بگیرد.

*مدیر سرمایه انسانی استودیو هورخش و تهیه‌کننده انیمیشن

۲۵۸۲۵۸

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 1437098

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 3 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • اسفندیار US ۱۴:۳۰ - ۱۳۹۹/۰۷/۰۷
    0 2
    ای کاش آرمان رهگذر عزیز مقاله‌ای هم ارتباط با مسایل و مشکلاتی که این سه برادر برای صنعت و هنرمندان جوان به وجود آورده‌اند بنویسند و مخاطب را روشن کنند.