طعنه مورینیو به تاتنهام: یک باشگاه بی افتخار، مرا قبل از فینال اخراج کرد
منبع : طرفداری
طرفداری | جان اوبی میکل از جمله بازیکنانی است که پس از بازنشستگی، تصمیم گرفت حرف ها و خاطراتش را در قالب پادکست بیان کند. اپیزود جدید پادکست اوبی وان، یک مهمان خاس داشت: ژوزه مورینیو. سرمربی پرتغالی در این پادکست حاضر شد و در مورد مسائل مختلفی صحبت کرد. بخش اول صحبت های جذاب مورینیو در این پادکست را در ادامه این مطلب می خوانید. جدایی از چلسی، منچستریونایتد و تاتنهام
تاتنهام باشگاهی بود که هیچ جامی در ویترین افتخاراتش نداشت، همین تیم مرا دو روز قبل از شروع یک فینال اخراج کرد، واقعا بیخیال! منچستریونایتد هنوز یک مدیر اجرایی دارد که واقعا آدم فوق العاده است و آن کسی نیست به جز ریچارد آرنولد. من این مرد را به عنوان مدیر تبلیغاتی کنار خودم داشتم، نه مدیر اجرایی. خیلی دلم می خواست روی او به عنوان مدیر اجرایی باشگاه حساب کنم اما منچستریونایتد چنین برنامه ای نداشت.
من در رابطه با دوران خودم در منچستریونایتد هیچ پشیمانی ندارم. من آنجا از هیچ تلاشی دریغ نکردم و هواداران منچستریونایتد می دانند که عاشق این باشگاه هستم. یک بار به عنوان کارشناس اسکای به آنجا رفتم و دیدم که همه تماشاگران مرا تشویق می کنند. در مورد اخراجم از چلسی. هنوز هم از خودم می پرسم چرا این گونه تمام شد؟ معمولا دلایل متفاوتی هستند که باعث نتیجه نگرفتن یک تیم می شوند. یک مورد زمانی است که رابطه خوبی میان سرمربی و بازیکنان وجود ندارد و خب طبیعتا نمی توان 20 بازیکن را از تیم اخراج کرد. چنین اتفاقی در چلسی رخ نداد. دیداری که استیون جرارد سر خورد و چلسی جلوی قهرمانی لیورپول را گرفت ما برندن راجرز را آقای خاص دو (The Special Two – بازی با لقب خودش The Special one) صدا می کردیم (توضیح مترجم: راجرز طی دوره اول مورینیو در چلسی، سرمربی تیم رزروهای این باشگاه بود). در مورد دیدار با لیورپول، در نیمه نهایی لیگ قهرمانان مقابل اتلتیکو مادرید قرار گرفته بودیم و بازی رفت در مادرید، 0-0 تمام شد و قرار بود بازی برگشت را در استمفورد بریج برگزار کنیم. برای ما دیدار با لیورپول هیچ اهمیتی نداشت چون حداکثر می توانستیم فصل را در رتبه دوم یا سوم به پایان برسانیم. من درخواست کرده بودم که بازی را روز جمعه یا ظهر شنبه برگزار کنیم. با این حال لیگ برتر به ما چنین اجازه ای نداد. التماسشان کردیم اما گفتند نمی شود، به علاوه نمی توانستیم تیم دوم را به آنفیلد ببریم. به همین دلیل به آنجا رفتم تا جشنشان را خراب کنم. طوری بازی کردیم که انگار هنوز شانس قهرمانی داریم، در حالی که در حقیقت این گونه نبود. بیرون از استادیوم افرادی بودند که پیراهن لیورپولِ قهرمان می فروختند، کاری که نباید انجامش می دادند. به همین دلیل به آنجا رفتیم تا نگذاریم جام ببرند.
