اقتصادآنلاین - عاطفه حسینی؛ ماه گذشته پس از آنکه طالبان دولت تحت حمایت ایالات متحده را کنار گذاشت و حکومت خود بر افغانستان را آغاز کرد، رهبران این گروه همواره ادعا کرده که رویکردها و سیاستهای آن‌ها نسبت به دهه 1990، زمانی که حق تحصیل و اشتغال از زنان گرفته شده بود، تغییر کرده است.
علی‌رغم تاکید طالبان بر تغییر رویکرد خود نسبت به زنان، عدم حضور و مشارکت هیچ زنی در دولت، منع بسیاری از آن‌ها از بازگشت به مشاغل خود و حالا محرومیت دختران از بازگشت به دبیرستان‌ها نشان می‌دهد این گروه تصمیمی برای عملی کردن وعده‌های خود در خصوص زنان این کشور ندارد.
به تازگی وزارت معارف طالبان در جدیدترین اقدام خود با انتشار بیانیه‌ای ضمن اعلام خبر بازگشت همه معلمان و دانش آموزان پسر به موسسات آموزشی، به زنان معلم و دختران دانش آموز اشاره‌ای نکرده است.
دبیرستان‌ها در افغانستان که معمولا از دانش آموزان 13 تا 18 ساله تشکیل شده‌اند، اغلب از نظر جنسیت تفکیک می‌شوند. همچنین در طول همه گیری کووید -19، دبیرستان‌ها با تعطیلی‌های مکرر روبرو شده‌اند و در حال حاضر نیز با تسلط طالبان بر افغانستان به صورت کامل تعطیل شده‌اند.
پس از آنکه در سپتامبر سال 2001، آمر یکا در راس یک ائتلاف بین‌المللی به افغانستان حمله کرد و حکومت طالبان سقوط کرد، نظم جدید حاکم بر افغانستان شرایط جدیدی برای تامین حقوق زنان، به ویژه حضور بیشتر آن‌ها در مدارس و دانشگاه‌های افغانستان فراهم کرد.
به دنبال پیشرفت قابل توجه زنان در این کشور، تعداد مدارس دخترانه سه برابر شد و سواد زنان تا 30 درصد افزایش یافت. همچنین بر اساس آمار یونسکو در سال‌های اخیر، تعداد دختران در دبستان‌های افغانستان از تقریبا صفر به 2.5 میلیون نفر افزایش یافته است.
به دنبال اقدام طالبان مبنی بر ممنوعیت بازگشت دختران به دبیرستان‌ها، سازمان ملل متحد آینده مدارس دخترانه در افغانستان را بسیار نگران کننده دانست و بر لزوم ادامه تحصیل دختران دانش آموز پایه دبیرستان بدون هیچ تاخیری تاکید کرد.
طالبان در اقدامی دیگر که نشان از عدم تغییر سیاستهای این گروه در خصوص زنان دارد، وزارت امور زنان را تعطیل کرده است. تصویب قانون منع خشونت علیه زنان یکی از مهم‌ترین دستاوردهای دولت افغانستان و این وزارتخانه در بخش حقوق زنان بوده است.
در پایان گفتنی است با وجود اینکه زنان در جامعه مردسالار افغانستان با بحران‌ها و چالش‌های بی شماری روبرو بودند، اما دستاوردهای ارزشمندی داشتند که در حال حاضر با تهدید گروه تندروی طالبان روبرو است. در بیست سال گذشته زنان افغان توانستند برای حقوق اولیه خود مبارزه کنند و به عنوان وزیر، معاون وزیر و سفیر به کشور خود خدمت کنند.
